Wednesday, March 30, 2005
Sensitive ako, oo, mababaw at iyakin pero sa bawat pag-agos ng luha ay ang pagkalimot. Hindi ko din ugaling magbilang ng kasalanan pero nasa ganito akong sitwasyon. Totoo nga yatang madaling magpatawad pero mahirap makalimot lalo na kung ilang beses na itong ginagwa sa yo. Madalas naglalaro sa isip ko if they are saying those things dahil concern sila sa kin or maybe that's another way to protect their ego. Pero alin nga ba sa mga sinasabi nila ang totoo? Ewan, mahirap manghusga lalo na kung iba ang ginagawa nila sa sinsabi. Cguro hindi ng anila alam n mas madaling tanggapin ang katotohanan kesa malaman mo sa huli na mukha ka nang tanga dahil iba ang alam mo sa mga totoong nangyayari.
Sunday, March 20, 2005
once, twice, thrice...I couldn't remember how many times he slapped me.
My body is so numb that I couldn't feel anything.
We started to argue.
He accused me of something I never did.
I cried in front of him coz I was really hurt.
I tried to explain my side but he refused to listen.
After few minutes, he started to talk and asked for forgiveness.
"It's alright, you're forgiven", I said.
We parted ways and I started to walk without knowing my destination.
That time I realized that we hardly knew each other.
The next day, I saw him.
I thought it's over but I could still feel the pain.
I don't know when would this be over.
I'm not mad at him but I just can't forget what happen.
I know I should forget it and him, but it's really hard.
"just releasing the burden...sowee.."
Saturday, March 19, 2005
after a week of cramming, sa wakas tapos n exams ko..after holy week n ulit pero mukhang hindi yata ako matatahimik at kelangan ko talagang magpenitensya since malabo yung 2 kong subjects..hay naku...kinakabahan ako hirap ng graduating pero tagilid ang standing. Minsan naiisip ko n nga kung panong paawa ang gagawin ko sakaling bumagsak ako (pero wag nmn sana dumating sa point na yon). Napepressure n talaga ko hirap ng daming nag eexpect na gagraduate k n. Mas excited p nga sila sa kin habang ako abot langit ang kaba. Gusto ko sanang magplano pero hindi muna dahl mas nakakdepress kpag biglang nagulo ang mga bagay bagay..haay..hayyy...
Sunday, March 13, 2005
" A friend understands wen you say " I forgot", waits forever when you say "just a minute", stays with you when you say "leave me alone" and opens his/her heart even before you knock."Peo hanggang kelan nga ba ako kelangang maghintay? Hanggang kelan ako dapat magpasensya? At hanggang kelan ako dapat umintindi?
Paano kung ayaw n nya talagang bumalik? Ipaglalaban mo pa ba sya kung sabi nga ni hana sya na mismo ang sumuko sa labanan? Kasalanan ba kung sumuko n rin ako? Ayoko pa sana pero sa nakikita ko wala na itong patutunguhan. Di na maibabalik ang dating samahan.
Katulad ito ng isang vase n pagkatagal-tagal kong iningatan dahil mahalaga sa akin. Pero isang araw nabasag ito. Pinilit kong pagdikit-dikitin pero walang nangyari. At natatakot ako na kahit madikit ko p ito hindi na rin maibabalik ang dati nitong ganda.
It's been a tiring day for me. Mghapon kaming nagpractice ng sayaw for my streetdance class. Grabe, kakapagod talaga! Imagine from 9 am to 5 pm kaming nagsasayaw. But I'm so happy kc natuto akong mag baby freeze. For the benefit ng mgas taong d nakakaalam kung ano. Stunt yon kung san yung dalawang paa mo nakataas habang sinunuport ng dalawang kamay at ulo mo yung buong katawan. Ang saya ko talaga nung nagawa ko yun .It's a great achievement for me. Ang hirap kya non.
After ng maghapong sayaw. Overnyt nman para sa paper. Pero nakatulog nmn kami kya eto hindi p din kami tapos..huhuhu....Mamya gawa nmn ng paper para sa physics. Sa limang exam ko next week wala p kong naaaral.
Wala lang nagdadrama lang.
Tuesday, March 08, 2005
after two weeks, may bago n kong ballpen. Imagine nakatagal ako ng two weeks n walang ballpen. Pinansin n nga ako ng teacher ko sa ES 21 ng minsang ng-quiz kmi. Sabi nya" Papahirapan mo p kong magcheck ng paper mo". kasi nmn pencil ang gamit. Sa mga panahong wala akong bolpen naiisip ko yung parker kong ballpen. Grabeehh. pinakaka ingat-ingat ko yun dati. Bakit? hmmmmm.... may sentimental value kaya yun sa kin. Pero nawala p din dun sa pinag-OJT-han ko. Sino b nmn kasi ang malupet n nilalang na nandekwat non. D n naawa sa kin. Kahit n inaannounce ko n ililibre ko ng lunch ang sino mang makakapagbalik non wala p din...huhuhu...Hulaan nyo kung anong ballpen ko.hmmmm.... Isang faber castell n tig sasampung piso. Khapon nung nasa natio ako inisip ko kung anong bolpen bibilhin ko pero umiral n naman ang kakuriputan ko. Isa p ilang linggo ko n lang nman yung gagamitin.
Monday, March 07, 2005
oh no! 2 weeks n lang daw accdg sa countdown ni ariel. ako d ko alam ayoko magbilang...ayoko nga tngnan ang kalendaryo e..kya eto ni wala akong planner ds past few weeks..haayyy...haaayyy...next week d ko lam kung pano ko pagkakasyahin ang sked ko ...saturday p nga lang d ko n alam kung san bang mtg ako aattend..haaaayyy..ang hirap...kc nmn tngnan nyo kya ang sked ko ewan ko lang kung d kyo mawindang..monday -- presentation ng investigative report sa P6 73.1
-- take home exam sa EE 3 (to be submitted the ff day...gosh!
nakatawad p ko nyan ha dapat take out exam nga lang yan e)
tuesday -- presentation ng plant design
wednesday -- exam ng ES 21
Thursday -- finals Street dance
Friday -- exam sa met e 156
street indakan
deadline ng final paper sa 156
gosh!!! pano n...sana matapos ko lahat..
kainis p sa wednesday pinapapanood p kmi ng dance idol sa Aliw theater hello my clas kya ako at my exam...pede nmn n daw substitute yung elevate kaso d nya cnb agad d ako non nanood...saang kamay nmn ako maghahanap ng ticket n yun halos lahat ng alam kong mkktulong sa kin napagtanungan ko n pero wala p rin..at alm nyo b n maiincomplte ako pag d ko yun napass...lupet no!!!!
sana lang makita nyo pa ko after that week dahil sobrang pasakit ang linggong yon..huhuhu....
gustuhin ko mang magsked ng lakwatsa d ko n alam kung san ko isisingit...haaayy..nagyon ko nararamdaman ang sem n to....
Saturday, March 05, 2005
Parang kailan lang ng sumikat ang haring araw. Naging maaliwalas ang paligid, bughaw n langit, mababangong bulaklak at nagliliparang paru-paro. Ngunit ilang linggo na ang nakalipas ng unti-unting kumukulimlim ang mga ulap, dahan dahang pumapatak ang ulan at nagmimistulang kawalan ang buong paligid. Damang dama ko ang lamig ng hangin. Gusto kong makawala sa lugar n ito pero pano? D ako makagalaw. Parang may kung anong pumipigil sa kin. Kayhirap mabuhay sa ganitong panahon, d makapg-aral, nkakawalang ganang kumain. Ang tanging paraan lamang upang makalimot ay ang pagtulog. Hindi ko alam kung hanggang kailan ito pero ganon p man kailangan kong mabuhay. Marahil kpag malayo n ko sa lugar n ito ay masasanay din ako. Pero kht hindi ko man masilayan ang araw sa ngayon. At kht sa ibang dako man sya sumikat masaya n din ako dahil alam kong sa bawat sinag n kanyang ibinibigay alam ko n iyon ang nagbibigay sa kanya ng kaligayahan. :)
Wednesday, March 02, 2005
Living on an edge, out of controlAnd the world won't just let myself down
But in my biggest picture was the photo of you & me
Girl, you know I tried
I work hard to provide all of the material things
That I thought will make you happy
I'm confused, can you make me understand
Cause I tried to give you the best of me
I thought we cool, maybe I was blind
But never took time to see
1 - Will you help me
Tell me what you want from me
Can you help me
Tell me why you wanna leave
Baby help me
Without you my whole world is fallin' apart
And I'm going crazy
Life's so crazy when you're in love for long
(Ooh girl I love you)
I need you to come back home
(You know I need you)
I don't want to be alone
Girl, I'll put your love up on the shelf
And I guess I'm just left here to die
Now we're not together
Cause I hurt you too many times
Now you're not around
I wish for every moment of time that got wasted
We used to make sweet love
Baby be my guide, please take my hand
Want you to know that I got you if you need it
I don't want to be on the outside looking in
I got have you girl, can't you see?
Repeat 1
Give me another chance, I want to be your man
Girl you got me down here on my knees
Crying, beggin' please, I'll do anything for your love
Oh
Repeat 1
Can you help me
Tell me why, why, why, why, why
Can you help me
Girl I'll never stop cause you're all I got
Can you help me
Help me understand why I can't be your man
Driving me crazy, crazy, crazy, crazy
Oh baby, oh oh-oh
(Oh girl I love you)
Said I love you
(You know I need you)
Oooh I need you
(Can't live without you)
I cant go one day without you
repeat...
we started four in the group. but during our junior year one of us decided to join an org and as time passed by we lost her. she found her new set of friends. at first i cant accept the fact that she's not with us during gimmicks but slowly i've realized that i should be happy for her lalo n nkta n nya ang kanyang "the one". since then only the three of us sa lakwatsa: watch movies or eat out, mag aral at maggala, minsan kasama dn yung ibang blockmates. May mga pagkakataong hindi kami nagkakasundo pero madali nman nmin itong naaayos. I do believe that in every relationship, e.g. friendship, communication plays an important role lalo n kung d n kyo masyadong nagkikita. This sem iba iba n yung sked nmin pero ngkikita kami sa tambayan. However last November, parang bulang nawala ang isa sa min and I don’t know why. I made an effort last December to know the reason pero walang reply. Time flies (January, February....) at halos d kmi nag uusap kht p nagkikita. Iniintriga n nga kami ng mga clasmates nmin kung bakit daw hindi n kmi magkakasama. It's a very juicy chismis considering that we are known to be "the triplets". Although it's hard to admit pero dun talaga kami kilala ng mga tao. Last week I finally found out why. Sobrang nakakainis dahil hindi ko matanggap ang dahilan. nagkaron kc ng miscommunication. May nasabi yung isa n nmisunderstood nung isa and it is all the fault of one person.. sobrang kainis… Khit hindi ako kasali sa rason masakit pa rin sa kin n masayang ang halos limang taon nming pagkakaibigan. Gusto kong mamgitan pero mhirap dalang gumitna sa dalawang nag uumpugang bato. Finally, last saturday napg usapan n din nmin sa wakas kht sa text lang. That night nalinawan ko din ang mga malabong bagay at medyo ngkaintindihan nman kami. Kelangan n dn kc nmin isettle ang issue lalo n at nasa iisang group lang kmi kya d ko lam kung san ako lulugar. Last night, masaya ako dhil nraramdaman kong bumabalik n sa normal ang mga bagay bagay at sana magtuloy tuloy na. Sana nman...lalo pa at nagbibilang n lang kmi ng araw (hopefully). Haay.... buhay...buti n lang. S lahat ng ayoko ay nakikita ang mgkakibigan n nagaaway away dahil lang sa isang lalake... Dahil maski dati p pnramise ko n sa sarili ko n never as in never mngyayari yun sa kin. Mas madali yatang humnap ng lalake kesa mga true friends hehe....
~IntrO~
Name: Sunflower Princess
Location: Philippines
School: UP Diliman
~ArchiveS~
January 2005February 2005March 2005April 2005May 2005July 2005August 2005December 2005March 2006June 2006August 2006November 2006December 2006January 2007February 2007March 2007April 2007May 2007June 2007July 2007October 2007November 2007December 2007June 2008October 2008
~BloggerS~
ariel
hijackmaster
hannalee
lilintian
korn_chip_girl
hari ng sablay
nezelle
thorpe
great artist
~TagboarD~
~LinkS~
~CreditS~
Picture by: Gettyimages
Layout by: Mamafai